Ommen – Het monument op de Vechtkade, dat een kleine twee jaar geleden werd onthuld ter herinnering aan de Samenloop voor Hoop, blijkt zodanig beschadigd te zijn dat herstel nodig is. In 2019 werd bij de derde en waarschijnlijk laatste samenloop in Ommen (de landelijke KWF heeft het evenement geschrapt in verband met de hoge kosten) meer dan een ton opgehaald voor onder andere het Vechtgenotenhuis en KWF Kankerbestrijding.
Het onderliggende thema van die wandelestafette was: ‘wij dragen een steentje bij’. De deelnemers droegen zodoende een steentje mee tijdens het lopen, en voorzagen deze van bijzondere opschriften. Na de 24 uur durende loop werden 650 van de meegedragen steentjes verzameld. Deze werden zorgvuldig opgeslagen, terwijl een uit staal vervaardigd monument werd gefabriceerd. Het idee voor dat anker vormige gedenkteken was er al voordat de loop van start ging.
De stenen, die voor veel mensen een rode draad vormden bij de samenloop, werden aan beide zijden van het anker ingelegd; respectievelijk 324 en 326 per kant. Dat ging op zich voorspoedig, maar het afdekken met epoxy giethars bleek een behoorlijke uitdaging. “…vooral de weersinvloeden hebben ons hier en daar wat dwars gezeten. Op een nieuwsgierige spin en pissebed na, die nog zijn terug te vinden, is de laag hars uiteindelijk toch heel mooi geworden”, zei mede initiatiefneemster Natasja Martin bij de onthulling, in het najaar van 2019.
Toch ontstonden er na de plaatsing wel enkele kleine witte plekken in de verder doorzichtige hars. “Bij het droogproces zagen we al dat er luchtbelletjes inzaten. We denken dat de zon, die eigenlijk alleen op de Vechtkant staat, dat heeft verergerd”, licht Lidy Zwiers toe; voorzitster van de commissie die de samenloop organiseerde. Door de warmte zijn de belletjes waarschijnlijk gaan uitzetten, met verschillende zwakke plekken tot gevolg.
“Deze plekken zijn in de loop van de tijd groter geworden. Helaas is door menselijk handelen op één van deze ‘zwakkere’ plekken een gat ontstaan, en is de balans tussen alle plekken verstoord”, aldus Zwiers. Het ronduit vandalisme noemen wil ze niet: “Dat kunnen we niet hardmaken.” Maar gezien het feit dat er ook letters in het oppervlakte zijn gekrast, lijkt er niets anders mogelijk. Een groot stuk van de epoxylaag in het verticale deel van het anker begint inmiddels los te komen.
“We hebben wel het vermoeden dat er met iets scherps is ingestoken.” Dat heeft er dan waarschijnlijk voor gezorgd dat er meer lucht tussen de lagen is gekomen. “We weten het gewoon niet precies. Maar zoals het nu is kan natuurlijk niet; er moet echt wel wat mee gebeuren.” De commissie heeft de handen ineengeslagen, met als doel om ervoor te gaan zorgen dat het monument wordt hersteld. Maar daar is nog wel het een en ander voor nodig.
“Het zal een hele klus worden, maar we gaan er graag voor. Het mag natuurlijk niet verloren gaan”, benadrukt Zwiers. Het belangrijkste allereerst is een ruimte. “We zijn natuurlijk op zoek naar een plek waar we er mee heen kunnen, en eraan kunnen werken.” Maar een geschikte binnenruimte als een dichte schuur is nog niet gevonden. “Een winkelpand zou ook leuk zijn. Als we er dan mee bezig zijn kunnen de deuren open, en kunnen mensen komen kijken”, zegt Zwiers. “We hopen dat iemand zich meldt, en iets beschikbaar stelt.”
Ervan uitgaande dat er een plek wordt gevonden, zal het volgende obstakel zich dan opwerpen. Want hoe moet de harslaag met honderden onvervangbare stenen worden hersteld? “Hoe we dat precies moeten gaan doen weten we niet, dat wordt nog een hele uitdaging”, beseft ook Zwiers. “Dat is iets waar we een poos mee bezig zullen zijn.” Er is inmiddels contact geweest met de leverancier, met de vraag hoe dit het beste kan worden aangepakt.
Een eventueel bijkomstige drempel is nog eens dat de epoxy die bij dergelijke projecten wordt gebruikt, op het moment lastig te verkrijgen is. “We doen het gewoon stap voor stap. Eerst kijken of we een ruimte kunnen vinden, en dan gaan we kijken hoe we het aan gaan pakken.” Al die tijd zal het monument niet op de plek aan de Vechtkade kunnen staan. De hoop wordt uitgesproken dat het anker komend voorjaar weer kan terugkeren naar de vaste plek, maar meer dan hoop is het nog niet.
Naast handen zal er waarschijnlijk ook nog financiële hulp nodig zijn. “We hebben natuurlijk een budget van nul, dus zullen we aan sponsorgeld of donaties moeten denken. Want het gaat ongetwijfeld het nodige kosten. We moeten kijken hoe we dat allemaal kunnen regelen”, zegt Zwiers. “Wij hopen met elkaar de stenen van hoop weer een terechte plek aan de rivier de Vecht te kunnen geven; de plek waar het delen van verdriet, vreugde en vooral hoop weer mogelijk gemaakt wordt.”
Mensen die kunnen en willen helpen, bijvoorbeeld door het beschikbaar stellen van een ruimte, kunnen contact opnemen met Lidy Zwiers via 06-49740075 of lidyzwiershoogeveen@hotmail.com.