Aanhoudende vernielingen dwingen Freddy en Anja hun rustpunt in Archem te sluiten

Archem – Een plek om tot rust te komen, of om een praatje te maken. Dat is wat het rustpunt ’t Witte Huussie aan de Marsweg in Archem eigenlijk moet zijn. Door wat geld in een kistje te doen in combinatie met zelfbediening kan er vrijwel altijd een lekker tussendoortje worden gehaald. Warme dranken als koffie en thee, een koelkast met frisdranken, een vriezer met ijsjes, cake, stroopwafels. Van alles is er te halen, en te nuttigen op de gezellig ingerichte plek met uitzicht op een weilandje met Hampshire Down schapen en ezels.

Het rustpunt is in beginsel nooit afgesloten, maar toch zit er sinds dit weekend een slagboom voor de oprit. Voor het vierde weekend op rij sloegen dieven en vandalen in de nacht van zaterdag op zondag toe. Nu zodanig dat de beheerders het wel even welletjes vinden. De nachtelijke bezoeken begonnen volgens beheerster Anja Marsman vier weken terug, exact tegelijk met wanneer uitgaansgelegenheden als Zaal Dijk in Lemele weer open mochten.

Echt met zekerheid kan Marsman het niet stellen, maar ze is overtuigd dat de daders jongeren uit Den Ham en omstreken zijn die ‘s nacht terugfietsen vanaf Dijk, en daarbij langs het rustpunt komen onderweg naar de nabijgelegen brug over de Regge. Het begon volgens Marsman een maand geleden met het legen van de koelkast, zonder daarvoor te betalen. “De tweede keer was de inhoud van de koelkast én de inhoud van de vriezer weg. Na de derde keer was ook het reclamebord van het rustpunt verdwenen”, zegt Marsman. “Waarschijnlijk ligt die ergens in de Regge.”

De familie woont vlak bij het punt, maar merkte van de nachtelijke voorvallen niks op. Afgelopen zondagochtend waren het wandelaars die het vernielde rustpunt aantroffen; en buren op de hoogte brachten. Zelf waren Anja en Freddy een weekendje naar Hamburg geweest. “We werden op de terugweg al gebeld door onze dochter”, zegt Marsman. “Die vertelde dat het Senseo apparaat in stukken op de grond lag.” Eenmaal thuis werd er polshoogte genomen bij de overkapping, en kwam de onaangename confrontatie.

“Je weet niet wat je ziet. De stoelen kapotgetrapt, de Senseo en waterkoker in stukken op de grond, vuilnis door het hele rustpunt. De blikken platgetrapt, de planten en decoraties vernield”, reageert Marsman nog steeds verbouwereerd. “De koffiemelk was door het hele rustpunt rond gegooid. Het was een grote chaos, en alles is gewoon stuk.”

Met een rotgevoel heeft Marsman hetgeen dat achterbleef de afgelopen dagen opgeruimd. Maar de schade is wel zodanig dat het punt voorlopig gesloten is. “Wij zijn gedwongen om te sluiten. We kunnen de mensen niet voorzien van een kopje koffie of thee. Dat is niet mogelijk op dit moment.” Inmiddels heeft Marsman contact gehad met de politie. Die geeft aan inderdaad melding te hebben gehad van de vernielingen, dat er binnenkort een aangifte zal worden opgenomen, en dat er een onderzoek is gestart.

Het is vooral een gevoel van machteloosheid wat nu overheerst. “Ik gun het die jeugd zo dat ze weer uit kunnen gaan. Maar dat ze dan eigendommen van anderen gaan vernielen. Ik kan het echt niet begrijpen.” Er is daarnaast ook teleurstelling voor al het gedane werk en inspanningen. “Daar ben je dan zo druk mee geweest, en dat hebben ze in een half uur dit aangericht. Weten ze wel eens wat ze ons aangedaan hebben? Worden die dan zondagmorgen wakker met een lekker gevoel, van we hebben even de boel vernield daar?”

De sluiting is volgens Marsman niet alleen een gemis voor de spontaan langskomende fietsers en wandelaars, maar ook voor de vaste bezoekers en mensen uit de buurtschap. Het rustpunt heeft volgens haar een grote sociale functie. “Dit is ook een plek voor mensen die eenzaam zijn en elkaar hier spreken. Je ziet ze genieten van de rust, lekker in de schaduw naar de dieren kijken. We kregen zoveel positieve reacties en daar genoten wij ook van.”

Ze haalt een voorbeeld van een weduwnaar die elke week meermaals langskomt naar voren. “Die kwam lekker een praatje maken met mensen, dat kan er zo mooi. Nu moet ik nee verkopen, dat vind ik gewoon harstikke jammer.” Het rustpunt is zeer laagdrempelig, en op de lage prijzen zit ook praktisch geen winstmarge. “Wij doen dit puur hobbymatig.” De familie Marsman runt het rustpunt al zo’n acht jaar, en dat ging tot nu toe eigenlijk altijd goed.

Marsman heeft het verhaal van de vernielingen gedeeld op Facebook. Dat bericht is inmiddels meer dan zeshonderd keer gedeeld, en meer dan honderd mensen hebben middels een opmerking steun betuigd. “Ik ga natuurlijk niet nu weer spullen neerzetten, en dat komend weekend dan alles weer alles kapot of weggehaald is. Die lol gun ik ze niet, en ik wil zelf die narigheid niet”, benadrukt Marsman. “Wat gebeurt er aankomend weekend, wat gebeurt er het weekend daarna. We weten het niet, het plezier is er zo wel af.”

Het punt blijft gesloten tot Marsman voldoende overtuigd is dat het weer veilig open kan. “Onze doelstelling is wel om weer open te gaan als het kan. Maar voor nu hebben we er gewoon even de buik vol van.” Ze roept de jongeren op om excuses te komen maken. “Ik hoop dat ze gewoon hun excuus komen aanbieden. Als we het gevoel hebben dat we weer open kunnen zonder dat er vernielingen zijn, gaan we met alle liefde verder”, besluit Marsman.